Mijn Oosterveld

Info

Deze mijn hebben we ontdekt met Google Earth. In Maart 2008 hebben we een bezoek gebracht. Het is niet een erg groot terrein en er is nogal wat vandalisme geweest. Het staat ook al wel 15 jaar leeg en midden in een woonwijk. Vanaf de toren heb je een aardig uitzicht en op zich heeft het wel sfeer.

Historie

Deze schacht werd in 1913-1914 gebouwd en maakt deel uit van een grotere mijn die in 1873 opgericht werd. Er waren in de mijn veel problemen met methaangas, dus om een betere beluchting te krijgen werd deze schacht gebouwd.
Na de eerste wereldoorlog, rond 1918 volgt er een fusie met verschillende andere mijnen in de buurt omdat de Duitse economie in elkaar zakt.
In 1923 werd het Ruhrgebied bezet door de Belgen en Fransen, er volgt passief verzet. Dit heeft grote consequenties voor de mijn, er wordt amper meer gewerkt. Als de bezetting afgelopen is door desastreuze gevolgen voor de Duitse economie, begint de boel in Duitsland langzaam weer te draaien en het gaat goed met de mijn.
In 1930/1931 is er dan weer een crisis op de kolenmarkt, vele mijnen worden stilgelegd. Op Oosterveld volgt een grote reorganisatie, maar de mijn blijft in gebruik.
Tot de tweede wereldoorlog gaat het economisch goed in Duitsland, maar in 1944 worden de hoofdgebouwen geraakt tijdens een bombardement. De productie gaat gewoon door via deze en andere schachten van de mijn. Als de Amerikanen het Ruhrgebied uiteindelijk veroveren wordt de mijn stilgelegd tot 1946.
Vanaf 1946 volgt de wederopbouw en door bemoeienis van het Britse militair bestuur wordt de mijn overgenomen en bij de groep Anordnung der Combined Coal Control Group opgenomen (1952).
Deze groep werd in 1957 weer overgenomen door een ander concern, waar de oude eigenaren ook in zitten. In datzelfde jaar is er een kolencrisis in Europa door goedkope kolenaanvoer uit Amerika. De mijn wordt grondig vernieuwd om de concurrentie aan te kunnen.
In 1968 wordt de mijn opgenomen in het grote Ruhrkohle AG concern, dat nu nog steeds bestaat.
In 1974 ontstaat er een grote ondergrondse brand. Voor het eerst in Europa wordt een ondergrondse mijnbrand bestreden met stikstof-blussen.
Tegen het einde van de jaren '80 wordt de afzetmarkt voor cokes en dus ook de kolen waarvan cokes gemaakt wordt steeds slechter. Er wordt besloten mijnen die Cokes-kolen produceren langzaam buiten bedrijf te nemen. Dus ook deze mijn gaat dicht.
In 1990 volgt de officiële beslissing en in 1992 gaan de poorten dicht. In 1993 worden de meeste gebouwen van de mijn gesloopt, behalve een paar fundamenten van de hoofdgebouwen is dit de enige schacht van de mijn die nog over is.
Het is niet duidelijk wat er met de mijn gaat gebeuren in de komende tijd. Het is een monument, maar het gebouw is er heel erg slecht aan toe.