Na een kwartier had ik vanuit de bossages nog steeds geen beveiligingsauto aan komen rijden. Mijn nieuwsgierigheid overwon mijn angst. Het was inmiddels donker geworden, maar ik wilde nog wel graag in de locloods klimmen. De ingang ervan lag wat in het zicht. In de locloods is niets waardevols te vinden, dus daar gaan ze me vast niet zoeken. Onder dekking van de duisternis ben ik de locloods ingeklommen. Foto's maken is lastig, kijk maar naar al die ramen, zowel vanaf het spoor, als vanaf het in de buurt gelegen station en het dorp valt het op als ik licht gebruik. Deze foto is de enige mogelijkheid die ik heb. Opvallend is dat bijna alle ramen nog heel zijn. En nog niet zijn dichtgetimmerd.